پارچه های جدید با طیف گسترده ای از خواص به طور مداوم در قفسه ها ظاهر می شوند. اما گاهی اوقات نیاز به فهمیدن این است که کدام محصول صنعت نساجی را در دستان خود دارید. تعیین نوع پارچه ، حتی بدون داشتن آزمایشگاه شیمیایی در دسترس ، بسیار ساده است.
ضروری است
- - کبریت یا فندک ؛
- - بشقاب چینی سفید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای تعیین نوع پارچه از ساده ترین تست احتراق استفاده کنید. برای این ، یک پارچه بسیار کوچک یا حتی چند نخ گرفته شده از یک برش درمان نشده کافی است.
گام 2
الیاف پارچه را روی یک بشقاب چینی سفید قرار دهید و آن را سبک کنید. به بو ، میزان سوزش ، رنگ شعله و البته محصولات احتراق توجه کنید.
مرحله 3
پارچه های طبیعی با منشا گیاهی (کتان و پنبه) به سرعت می سوزند ، تقریباً بدون بو هستند ، دقیقاً مانند سوختگی های کاغذی. پس از سوختن ، کمی خاکستر خاکستری روشن باقی می ماند.
مرحله 4
با تشخیص اینکه روبرویتان پارچه یا پنبه است ، از نزدیک به خود پارچه نگاهی بیندازید. بذر کتان سطح صاف تر و براق تری دارد. پیچ خوردگی نخ ها به نرمی پنبه نیست. بعلاوه ، وقتی پنبه می سوزد ، بوی کاغذ سوخته شدیدتر می شود.
مرحله 5
پشم طبیعی هنگام سوختن به صورت گلوله های کوچک در می آید. الیاف پشم به شدت می سوزند ، اگر شعله را بردارید ، نور می تواند کاملاً خاموش شود. بوی ناخوشایند بسیار تند شاخ سوخته مشخص است. اگر می خواهید با چیزی مقایسه کنید ، چند تا از موهای خود را آتش بزنید. در اصل ، این همان پشم است.
مرحله 6
ابریشم طبیعی نیز محصولی با منشأ حیوانی است. به همان روشی که پشم می سوزد - با بوی نامطبوع و به صورت گلوله های ریز و شکننده پخته می شود. اگر پارچه ای از ابریشم طبیعی به بدن فشار داده شود ، خیلی سریع گرم می شود ، ابریشم مصنوعی این خاصیت را ندارد.
مرحله 7
پارچه های مصنوعی همیشه هنگام سوختن ذوب می شوند و اغلب بوهای نامطبوع شدید ایجاد می کنند. علاوه بر این ، اگر یک تکه پارچه بزرگ را آتش بزنید ، لبه های آن گویی ذوب می شوند و حتی با قطره های رشته ای به پایین سرازیر می شوند.
مرحله 8
الیاف پلی استر از نظر کیفیت بسیار شبیه پشم هستند. آنها اغلب در صنعت نساجی یافت می شوند - لاسان ، تریلن ، داکرون. پارچه های ساخته شده از چنین الیاف با انتشار شدید دوده می سوزند ؛ یک گلوله سیاه در انتهای نخ ذوب می شود. در هنگام احتراق هیچ بوی خاصی ظاهر نمی شود.
مرحله 9
گروه بزرگ دیگری از الیاف ، پلی آمید است. این شامل نایلون ، نایلون ، ددرون ، سیلون است. همه این پارچه ها به سرعت می سوزند و دوده تولید می کنند. هنگام سوختن ، حباب هایی تشکیل می شوند که بلافاصله می ترکند. بوی شیرینی ساطع می شود. پس از محو شدن ، یک توپ قهوه ای تیره شیشه ای باقی می ماند.
مرحله 10
پارچه های معمول استات خیلی راحت می سوزند. در حین سوختن ، به نظر می رسد قطره قهوه ای ذوب شده می جوشد و اگر پارچه خاموش شود ، بلافاصله سفت می شود. بوی ترشی تند منتشر می شود.
مرحله 11
لباس ورزشی ، کت بارانی ، لباس شنا از الیاف پلی کریلونیتریل - نیترون ، اورلون ، درلون ، ولف کرلیون ساخته شده است. پارچه های ساخته شده از این الیاف ابتدا ذوب می شوند ، و پس از آن بدون باقی مانده با شعله روشن به سرعت می سوزند. در هنگام احتراق بو نیست.
