سازمان به معنای جامعه ای از افراد است که توسط یک ایده و هدف مشترک متحد شده اند. علاوه بر این ، تعامل بین اعضای گروه تابع اصول مدیریت است و به طور آگاهانه توسط رهبری عالی هماهنگ می شود.
فعالیتهای هر سازمانی تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. همه آنها را می توان به دو گروه بزرگ تقسیم کرد: داخلی و خارجی. و اگر وقایع ، فرایندها و غیره که مربوط به خود سازمان نیستند با دسته اول برابر شوند ، عواملی که در آن قرار دارند (پرسنل ، وسایل ، فرایندها ، مدل سازمانی و …) در گروه دوم قرار می گیرند. محیط داخلی را می توان بر اساس چندین متغیر مشخص کرد: ساختار ، اهداف و اهداف ، فن آوری ها ، تقسیم کار ، منابع.
ساختار - اصل ارتباط متقابل بین بخشهای مختلف ، طبق یک معیار خاص گروه بندی شده است: اجتماعی ، فنی ، مدیریتی ، تولیدی ، اطلاعاتی ، نظارتی و غیره
در واقع هدف ، وجود خود سازمان را نشان می دهد. فلسفه اساس ماموریت را تشکیل می دهد ، نشان دهنده اهمیت شرکت ، نقاط قوت و عدم شباهت آن با رقبا است. اگر اهداف بزرگ باشند ، برای سهولت دستیابی ، آنها را به چندین وظیفه کوچک تر تقسیم می کنند.
فن آوری ها - تکنیک ها و روش های مورد استفاده در فعالیت های شرکت. اینها نه تنها شامل تجهیزات ، بلکه همچنین روشهایی است که برای رسیدن به نتیجه استفاده می شود. به عنوان مثال ، فناوری جستجوی پرسنل ، تدوین استراتژی ورود به بازار جدید ، ایجاد محصول ، جذب مشتری و غیره.
تقسیم کار یکی از عوامل اصلی موثر بر کارایی یک سازمان است. این در توزیع کار بین کارکنان مشخص می شود ، می تواند به صورت افقی (انجام مراحل مختلف همان روند) و عمودی (تعامل بین مدیریت و زیردستان) باشد.
منابع - وسایل تولیدی لازم برای سازماندهی فرآیند کار. آنها می توانند ماهیتی متفاوت داشته باشند: صنعتی ، فکری ، طبیعی.
