میخائیل واسیلیویچ لومونوسوف چنان فرد با استعداد و چندوجهی بود که وی را بنیانگذار علم آنها از نظر شیمی دانان ، فیزیکدانان ، متالورژیست ها ، ستاره شناسان ، زمین شناسان و جغرافیدانان روسی می دانند. در لیست علایق وی علاوه بر علوم دقیق ، علوم انسانی نیز دیده می شد. اکتشافات لومونوسف در کانی شناسی ، نجوم ، شیمی در آثار شعری وی منعکس شد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از زمان کودکی ، میخائیل جوان مشتاقانه دانش را جذب می کرد ، که آسان نبود. مادرش هنگامی که پسر خیلی کوچک بود درگذشت و نامادری او ، چون فردی نادان و ناخوشایند بود ، از هر راه ممکن سعی کرد کودک را از یادگیری دور کند. پسرک با خیال راحت می خواند ، اما این مانع از مطالعه بهترین کتاب های درسی Smotritsky و Magnitsky برای آن دوره نمی شود.
گام 2
تصور پوشش گیاهی چنین ذهن پرسشگری در یک دهکده ماهیگیری دشوار است و میخائیل برای تحصیل به طور مخفیانه از خانه فرار کرد. او موفق شد تقلب کند ، و خود یک اصالت اصیل را اختراع کرد. ابتدا مرد جوان در مدرسه Zaikonospassky و سپس در دانشگاه سن پترزبورگ در آکادمی علوم تحصیل کرد. بعداً هنوز برای تحصیل به آلمان اعزام شد. لومونوسف رساله ای درباره شعر واسیلی تریدیاکوفسکی با خود برد. این را می توان آغاز علاقه لومونوسف به نسخه سازی دانست. اگرچه حتی هنگام تحصیل در مسکو ، میخائیل واسیلیویچ تمرین نوشتن گزارش در موضوعات داده شده را به صورت شاعرانه انجام می داد. این مهارت برای هر فرد تحصیل کرده بسیار مفید در نظر گرفته شد.
مرحله 3
قبل از لومونوسف ، نسخه سازی در توانایی انتخاب قافیه در انتهای یک خط و ارائه تعداد برابر هجا در خطوط بود ، که اغلب اوقات یازده یا سیزده است. قافیه مجاور از محبوبیت خاصی برخوردار بود (خط اول با قافیه دوم ، و قافیه سوم با چهارم). از نظر مردم روسیه ، چنین روایی ناخوشایند بود به این دلیل که استرس کلمات در زبان ما برخلاف سایر زبانهای اروپایی می تواند روی هر هجا باشد. اشکال شاعرانه از قلم شاعران متفکر و شکوهمند بیرون آمد.
مرحله 4
لومونوسف ، که به خوبی با شعر شفاهی مردم روسیه آشنایی داشت ، نمی توانست متوجه شود که تفاوت آن با کار شاعران درباری ، که زبان اسلاوی کلیسا را از گفتار زنده روسی جدا کرده اند ، متفاوت است. لومونوسف تلاش کرد تا زبان ادبی را به زبان مردم نزدیک کند. اگر آثار شاعرانه پیشین غالباً در کرئه ، گاه به زبان آمیزی نوشته می شدند ، پس لومونوسف ابعاد شاعرانه ای را مخلوط می کرد ، قافیه های زنانه و مردانه را به کار می برد و آنها را در عجیب ترین سکانس جایگزین می کرد.
مرحله 5
لومونوسف ژانرهای ادبی را به سبک یا "آرام" تقسیم کرد. به عنوان مثال ، ساختن آهنگ ها و برنامه های نمایشی به سبک پر زرق و برق غیرممکن بود ، و هنگام ساختن قصیده برای افراد مهم نباید از کلمات محاوره ای استفاده شود. خود لومونوسف استعداد یک شاعر درباری را که قصیده های او به امپراطورها اشباع شده از ابرقهرمان ها و استعاره های رنگارنگ و پر سر و صدا و شاعری است که به طرز ماهرانه ای واقعیت را با جنبه های وحشتناک و خنده دار خود توصیف می کند ، به طرز ماهرانه ای ترکیب کرد. قصیده های میخائیل واسیلیویچ بسیار محبوب بودند ، امپراطور با خوشحالی برخی از سطرها را نقل کرد. و برای یکی از آنها ، لومونوسف به اندازه حقوقش به مدت 3 سال در آکادمی علوم مبلغی یکجا دریافت کرد.
مرحله 6
در قصیده های مهم لومونوسف ، پادشاه ، در این مورد ، شاهنشاه ، به عنوان یک حاکم نجیب و خردمند ظاهر می شود ، که سرزمین روسیه تحت رهبری او شکوفا می شود. او در قصیده های معنوی ، شخصیت انسان را بخشی از جهان می داند. اما انسان مدرن از همه به طرح های روزمره ، شعرهای اختصاص داده شده به شخصیت های فردی و قصاید مربوط به علایق مختلف علمی او نزدیکتر و جالبتر است.
