قارچ سفید یا بولتوس ، به حق سلطان قارچ محسوب می شود. اما جمع كنندگان قارچ كاملاً خوب می دانند كه نباید از گونه های دیگر ، حتی قارچ های دسته سوم كه "خوراکی مشروط" نامیده می شوند ، غافل شوید. قارچ والوی نیز متعلق به آن دسته است.
شکل ظاهری قارچ
والوئی (نام های دیگر: گبی ، چشم گاو ، بادامک و غیره) قارچی از خانواده روسولا است ، اما از چگال تر از روسولای معمولی است. کلاهک قارچ تا 12-15 سانتی متر رشد می کند ، رنگ آن از زرد کمرنگ تا قهوه ای مایل به قرمز ، لاله ای در زیر است. قارچ های جوان دارای صفحات سفید هستند. پای قارچ نیز سفید است ، در هنگام شکستگی به سرعت تیره می شود ، داخل آن توخالی است - قد تا 12 سانتی متر ، طول تا 3 سانتی متر. قارچ های جوان برای خوردن مناسب هستند ، با یک کلاهک تا 6-8 سانتی متر. در این دوره ، کلاه یک شکل گرد دارد ، بعداً تقریباً صاف و در وسط فرو رفته باز می شود. این مقادیر ارزش جمع آوری ندارند ، حمل آنها آسان نخواهد بود و علاوه بر این ، آنها معمولاً توسط کرم ها خراب می شوند.
مکانهای رشد ارزش
والوئی عمدتا در جنگل های مختلط ، جایی که درختان سوزنی برگ و برگریز غالب است ، رشد می کند ، اما جنگل های توس علاقه خاصی به آن دارند. میوه دهی از اواخر تابستان تا اواسط ماه اکتبر ، اما به شرایط آب و هوایی بستگی دارد.
والوئی های جوان غالباً بولتوس را اشتباه می گیرند - از نظر ظاهری واقعاً شبیه آنها هستند. جمع کننده های قارچ با نگاه دقیق تر به قارچ ، اغلب با ناراحتی تمام خانواده Valuev را لگد می زنند و به دنبال طعمه های شایسته تری حرکت می کنند. آنها این کار را بیهوده انجام می دهند ، زیرا قارچ که شاید برای ماهیگیری سودآور نباشد ، مناسب ترین نمک در بین متخصصان است. ارزش بسیاری از مردم حتی بیشتر از یک توده است. والوي هيچ نمونه سمي ندارد ، كه نمي توان آن را به شايستگي ها نسبت داد.
همچنین به دلیل چندین ویژگی که باعث جمع شدن قارچ ها می شود از محبوبیت خاصی برخوردار نیست. این قارچ اغلب کرم دار است ، علاوه بر این ، بوی معمول "قارچ" را منتشر نمی کند ، اما بوی نسبتاً ناخوشایندی دارد - گوشت خراب شده. جمع آوری و حمل قارچ نیز باید با دقت انجام شود - آنها بسیار شکننده هستند ؛ برای ترشی و ترشی ، بهتر است قارچ کامل مصرف شود.
ارزش پخت و پز
والوئی برای خوردن تازه تهیه شده خیلی مناسب نیست - قارچ طعم تند و تلخی دارد و برای فرآوری آن مهارت خاصی لازم است. اما با آماده سازی ماهرانه ، بوی و تلخی آن کاملاً از بین می رود و کرم آلودگی نشانه مطمئنی برای "بیش از حد رسیده" قارچ است. ما باید به دنبال نمونه های جوان تر بگردیم.
شما همچنین باید با تهیه ارزش مقدار زیادی تقلب کنید. آنها به شکل نمک و کمتر ترشی مصرف می شوند ، اما آماده سازی برای نمک زدن سریع نیست - قارچ ها باید به مدت دو تا سه روز خیس بخورند ، و دائماً آب آن را تغییر می دهند. از نمک زدن تا آمادگی برای استفاده ، باید یک یا دو ماه صبر کنید. اما کسانی که این کار را درست انجام دهند پشیمان نخواهند شد!
قارچ های نمکی تلخی و بوی خود را از دست می دهند و بسیار خوشمزه ، ترد می شوند ، شکل خود را برای مدت طولانی ، طعم شگفت انگیز و ظاهر جذاب حفظ می کنند ، و آنها را تزئین هر میز می کند.
