اختراعات در زمینه علمی و فنی محدود به ماشین آلات و مکانیزم هایی نیستند که می توانند با دست لمس شوند. همچنین اسرار فکری وجود دارد که شامل فرمول ها ، دانش فنی ، روش ها و روش ها است. این رازها و اختراعات فکری با اصطلاح حقوقی "دانش فنی" مشخص می شود.
تعریف اصطلاح "بدانید چگونه"
این اصطلاح بخشی از عبارت در انگلیسی است "می دانم چگونه می توان آن را انجام داد" ، که در روسی قابل ترجمه است: "من می دانم چگونه این کار را انجام دهم". در اصل ، دانش فنی یک راز تجاری است که تابع قوانین راز تجاری است. این تعریف توسط ماده 1465 قانون مدنی فدراسیون روسیه ارائه شده است. این مقاله می گوید که اطلاعات تولیدی ، اقتصادی ، فنی ، سازمانی و سایر اطلاعاتی که ارزش تجاری دارند دقیقاً به دلیل اینکه برای اشخاص ثالث شناخته نشده است ، به اسرار تولید یا دانش فنی اشاره دارد. دسترسی اشخاص ثالث به اطلاعات تشکیل دهنده دانش فنی توسط صاحب این اطلاعات ، که یک رژیم راز تجاری در رابطه با این راز معرفی کرده است ، محدود شده است.
علائمی که می توان اطلاعات را به عنوان یک راز تجاری طبقه بندی کرد
البته هر رازی که برای هرکسی شناخته شده باشد نمی تواند یک راز تجاری تلقی شود. برای اینکه این اطلاعات به عنوان دانش فنی طبقه بندی شود ، باید چندین ویژگی مشخصه داشته باشد. اولاً ، آنها باید از ویژگی مشخصه ای به عنوان توانایی داشتن مورد علاقه تجاری و گردش در بازار برخوردار باشند. به این معنی که آنها باید مورد توجه اشخاص ثالثی قرار بگیرند که آماده اند مقداری برای آنها پرداخت کنند تا از این اطلاعات برای دستیابی به اهداف خود یا سودآوری استفاده کنند.
در مرحله دوم ، اطلاعاتی که به عنوان دانش فنی قرار می گیرند باید توسط دارنده حق نسخه برداری با ابزارهای ارائه شده در قانون فعلی محافظت شوند. اطلاعاتی که اشخاص ثالث می توانند در مالکیت عمومی بدست آورند یا با مطالعه نمونه هایی از محصولات تولید شده با استفاده از این دانش فنی ، به عنوان یک راز تجاری طبقه بندی نمی شود. صاحب آن حق دارد خود دسترسی به این راز تجاری را ایجاد و کنترل کند. افرادی که با تصمیم دارنده حق چاپ حق دسترسی به این اطلاعات را دریافت کرده اند ، مشمول قوانینی درباره عدم افشای اسرار تجاری هستند ، زیرا شرط این دسترسی باید محرمانه بودن اطلاعات دریافت شده باشد.
شرط سوم تلاش های دارنده حق چاپ برای حفظ این راز تجاری است. آنهایی که آنها باید تعدادی از اقدامات را برای محافظت از دانش دانش از رقبا و اشخاص ثالث انجام دهند. این اقدامات می تواند ماهیتی حقوقی ، سازمانی و فنی داشته باشد و دارنده حقوق می تواند از آنها به صورت ترکیبی استفاده کند. بندهای عدم افشای اطلاعات ممکن است در قراردادهای کاری با کارمندان گنجانده شود. این شرکت ممکن است دارای کنترل دسترسی و رژیمی باشد که دسترسی به اسرار را محدود می کند. تجهیزات ویژه و سایر ابزارهای حفاظتی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
